 zobacz powiększenie | DOI 10.12887/27-2014-4-108-12 Artur STRUG – „Erozja raju”. Dziecko i lęk w wybranych dziełach polskiego malarstwa drugiej połowy dziewiętnastego i początku dwudziestego wieku Cena brutto: 7,00 PLN za szt. |
|
Celem artykułu jest próba odczytania znaczeń w wybranych przedstawieniach dziecięcego lęku w polskim malarstwie drugiej połowy dziewiętnastego i początku dwudziestego wieku w świetle wizji dziecka w literaturze tego okresu. Przedmiotem analiz są dzieła czterech twórców tego okresu – Wojciecha Gersona, Antoniego Gramatyki, Władysława Ślewińskiego i Olgi Boznańskiej. W oparciu o ich prace prześledzić można ważniejsze przemiany w artystycznej wizji dziecięcego niepokoju oraz główne motywy przyświecające obrazowaniu tej emocji w sztuce. Zasadniczy problem, który podjęto w artykule, zaprezentowany został na tle przemian w sposobach przedstawiania dzieci i ich emocji w malarstwie epok wcześniejszych. Na koniec wieku dziewiętnastego i początek dwudziestego przypada znaczący wzrost zainteresowania dzieckiem, co uwidacznia się między innymi w sztuce i literaturze tego okresu. Zwrot ku dziecku stanowi również odzwierciedlenie ówczesnych problemów społecznych oraz nowych idei w dziedzinie pedagogiki. Wyobrażenia dzieci doświadczających lęku obecne w malarstwie i literaturze ukazują, że zarówno ówcześni malarze, jak i pisarze dostrzegali te same funkcje dziecięcego lęku, co znalazło odzwierciedlenie w swoistej korespondencji sztuk. Słowa kluczowe: niepokój, lęk, dziecko, psychologia dziecka, sztuka polska przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku Kontakt: Katedra Historii Sztuki Średniowiecznej i Nowożytnej, Instytut Historii Sztuki, Wydział Humanistyczny, Pliki do pobrania: » 108Strug.pdf | |
