DOI 10.12887/33-2020-1-129-14 Jan WADOWSKI – (Roz)mowa jako ekspresja słowa w epifanii współbycia „twarzą w twarz”. Inspiracje Lévinasowskie Cena brutto: 7,00 PLN za szt. | |
|
W artykule podjęta została próba reinterpretacji pojęcia (Roz)mowy, dokonana zasadniczo w oparciu o dzieło Emmanuela Lévinasa Całość i nieskończoność. (Roz)mowa rozumiana jest jako ekspresja więzi między ludźmi, nie zaś jako rezultat więzi. Więź ta jest nietametyzowalna. Na tej bazie powstaje interświadomość stanowiąca redukcję personalności. Skoro człowiek wyłania się w swej podmiotowości, partycypując w (Roz)mowie, to bycie „twarzą w twarz” tworzy rdzeń metafizyki miłości, w ramach której dopiero pojawia się wymiar etyczny. Wezwanie „nie zabijaj” jest zatem wtórne wobec stwierdzenia „pragnę, abyś żył”, wskazującego na przekroczenie bycia ku bezinteresowności. W tym kontekście okazuje się, że (Roz)mowa jako relacja źródłowa płynie z przestrzeni Słowa, jakim jest sam Bóg. Słowa kluczowe: (Roz)mowa, Inny, współbycie, interświadomość, „twarzą w twarz”, transcendencja, unikalność Kontakt: Zespół Naukowo-Dydaktyczny Antropologii Filozoficznej i Etyki, Studium Nauk Humanistycznych i Społecznych, Politechnika Wrocławska, pl. Grunwaldzki 11, bud. C-7, p. 1005, 50-377 Wrocław |
