Kwartalnik Instytutu
Jana Pawła II KUL
Lublin

nr 1-2(69-70)

Dziś przyzwyczailiśmy się do Newtonowskiego obrazu świata i nie budzi on w nas niepokoju ani pesymizmu. Wizji świata zaproponowanej przez matematyczne przyrodoznawstwo nie pozostawiono też w sferze teoretycznych rozważań - stała się ona podstawą systematycznego przekształcania otaczającej nas rzeczywistości. Co więcej, mimo że z czasem okazało się, iż Newtonowski obraz świata nie był jednak adekwatny, to Baconowskie hasło "wiedza to potęga" czy Comte’owski program "wiedzieć, aby przewidzieć, aby działać" nadal pozostawały w mocy, tworząc teoretyczną podstawę dla nadciągającej rewolucji naukowo-technicznej. Patrząc, jak rozwijała się nauka w ciągu ostatnich trzech stuleci, zauważamy, że w rezultacie tego rozwoju zmieniła się nie tylko nasza wizja świata, ale zmienił się - i nadal się zmienia w coraz szybszym tempie - nasz świat.
Ludzie końca dwudziestego wieku, wskutek gwałtownego rozwoju elektroniki i informatyki, nagle odkryli, że ich codzienne życie - bez ich intencji ani nawet pragnień tego rodzaju - uległo wielkiej zmianie: wkroczyły w nie najpierw komputery, następnie poczta elektroniczna, a w końcu na coraz większą skalę Internet i rzeczywistość wirtualna. Świat zaczął się nagle wydawać bardzo mały, komunikacja przestała sprawiać kłopot (w niepamięć odeszły czasy, kiedy list z zagranicy podróżował przez długie tygodnie, zanim dotarł do adresata), a komputery zaczęły wykonywać dla człowieka i za człowieka wiele czynności, które do tej pory były czasochłonne i wymagały wielorakich sprawności.